Laboratorium Mzuzu Central Hospital

Monile. Zina lane ndine Rina.
Nkhufumila ku Holland.
Nkhugwira ntchito ku chipatala.

Hallo allemaal, zoals jullie zien gaat mijn Chitumbuka met sprongen vooruit…hahaha.

Het onderstaande bericht heb ik 2 weken geleden geschreven maar toegang tot internet blijft moeilijk. Ondertussen zit mijn oriëntatie in Mzuzu erop en begin ik maandag in Rumphi te werken. Wordt vervolgd maar eerst het verslag van Mzuzu Central Hospital:

Ok, ik zit nog in Mzuzu in het laboratorium van het Centraal Hospitaal. Zoals ik de vorige keer al schreef is de accommodatie erg miniem en daarom gaan we in het weekend naar Rumphi want daar is toch ons eigen plekje. Hebben we even wat meer “luxe” om ons heen.

Het laboratorium bestaat uit 4 afdelingen nl. hematologie, serologie, klinische chemie en microbiologie. De afdelingen lopen allemaal door elkaar en iedereen doet alles. Er werken 10 lab technicians (diploma via school) en 3 lab attendents (assistenten zonder opleiding). Het is een jonge ploeg en ik voel me erg welkom. Ze zijn enthousiast om mij in te werken en verwachten veel van me. Na de eerste week was er een training van CD4 waar een aantal collega’s heen moesten en de analist in charge droeg de leiding van het lab aan mij over omdat ik alleen over bleef. Ik was verbaasd en vroeg of er nog meer collega’s kwamen werken. Ik denk het wel, zei hij en gelukkig was dat ook zo want ik voel me nog niet helemaal vertrouwd met de malaria en dat is toch wel het meeste wat we hier doen.
Er wordt geen onderhoud aan de apparaten gedaan en er is dan ook regelmatig iets kapot en dan is het maar de vraag of er geld is om het te maken. Controle en calibratie materiaal is duur en vaak verlopen of niet aanwezig. De laatste calibratie op de chemie-analyzer is volgens mij van vorig jaar. De urinestrips geven altijd negatieve waarden en ze weten dat deze niet meer betrouwbaar zijn maar omdat er geen andere strips zijn worden ze nog gewoon gebruikt.
De communicatie met de afdelingen is nihil. Afwijkende waarden worden niet doorgebeld en hopelijk worden de uitslagen voor het eind van de dag opgehaald EN wordt er nog naar gekeken en anders is er morgen weer een dag.
Alles rondom de HIV/AIDS problematiek wordt wel serieus aangepakt!
Dit zijn toch wel de problemen waar ik tegen aan loop maar ik doe hier mijn oriëntatie en ik probeer wel dingen aan te kaarten maar ik kan hier niks veranderen in deze 4 weken. Veel dingen staan ze gewoon niet bij stil maar ze zijn wel leergierig. Mijn jonge mannelijke collega’s zijn ambitieus en sommigen willen een vervolg opleiding in het buitenland doen (via een beurs) en dan terug komen om hun land te helpen. Wie weet of er in Nederland mogelijkheden zijn voor een beurs?
In Rumphi werken 2 lab technicians waar ik al mee had kennis gemaakt. Ze waren ook op de training van de CD4 vorige week en vertelden vol trots dat die blonde lab tech toch echt naar Rumphi gaat en nergens anders heen…………..hahaha.
De mensen staan hier zo anders in het leven en de dood hoort er gewoon bij. Vorige week kon er niet geopereerd worden want de zuurstof is op en niemand weet wanneer er nieuwe komt. Ongelooflijk maar waar.
De werktijden zijn hier uitstekend! Ik begin rond 8.30 en ga lunchen om 12.15 tot 14.00 en rond 16.15 ga ik weer richting huis. In de eerste week was ik er al voor 8.00 maar tot 8.30 is er niemand en is er ook niets te doen. Voor de lunch moet je de tijd nemen, toch? en na 16.00 is er ook niets meer te doen en anders is er nog een dienstdoende. Dit compenseert de WTV en ORT wel een beetje……….hihihi. Het lijkt luxe maar ik moet wel bekennen dat ik nog steeds heel veel indrukken moet verwerken en toch behoorlijk moe ben (echt waar).

Ik vind het super om al jullie reacties te lezen, BEDANKT! en ik hou jullie op de hoogte van mijn belevenissen.
Liefs Rina