Verhuisd
Door: Rina
Blijf op de hoogte en volg Rina
28 Maart 2011 | Malawi, Rumphi
Monile,
Het is nog maar net geleden dat ik een verslag op mijn blog heb gezet maar hier is alweer een impressie van mijn leventje hier. De tijd gaat ontzettend snel en nu het einde in zicht is wil ik zoveel mogelijk in me opnemen. Ik loop de hele dag met mijn fototoestel rond en ik probeer zoveel mogelijk op papier te zetten om niks te vergeten. Als ik terugdenk dan weet ik niet waar de tijd gebleven is. Ik zie mezelf nog op Schiphol staan met de familie en mijn vrienden toen ik met dit grote avontuur begon. Ik had niet kunnen bedenken wat ik allemaal heb meegemaakt en vooral ook geleerd heb.
Ik heb het erg moeilijk gehad maar ook veel hoogtepunten en dat verschilt natuurlijk niets met een leven in Nederland. Ook daar gaat het leven met ups en down. Door omstandigheden ben ik net nog een keer verhuisd en hoewel de reden niet leuk was heb ik ontzettende mazzel met mijn nieuwe woning. Het is,zoals Gerard zou zeggen, “een gouden plakje”. Om jullie jaloers te maken heb ik wat foto’s toegevoegd.........grijns, grijns.
Toen ik aan dit avontuur begon had ik grote idealen maar die ben ik ergens onderweg kwijt geraakt. Dit is een andere cultuur waar niks te vergelijken is met Nederland. Ik heb heel veel dingen opnieuw moeten leren en heb me daarna gericht op positieve ontwikkelingen en kleine overwinningen. De supervisies in het district heb ik altijd het leukst gevonden maar mijn verwachtingen waren niet hoog mede door de moeilijke omstandigheden waarin de HTC counsellors werken.
Vorig jaar hebben we het district in 8 zones verdeeld en daarna 8 HTC counsellors extra getraind om uiteindelijk mijn werk over te nemen. Ik ben nu bezig met mijn afscheidstour waarbij ik de laatste data verzamel, de progressie van de zones vergelijk en natuurlijk om afscheid te nemen van alle counsellors en wat ik zie is ongelooflijk. Er is ontzettend goed gepresteerd in de Quality Assurance en de 8 getrainde counsellors tonen veel meer initiatief dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Ik ben zo ontzettend trots op ze!!!
Het afscheid nemen is soms moeilijk want sommigen zitten met tranen in de ogen wanneer ik ze vertel dat het er nu toch echt op zit. Er was zelfs een counsellor die zei dat hij mijn foto op het afscheidskaartje af zou plakken want anders zou hij zo triest worden elke keer als hij mijn gezicht weer zou zien. Ik vertel iedereen dat ze mijn naam mogen vergeten maar elke keer dat ze mijn gezicht zien dat ze moeten denken aan QC!!!
Ik krijg van veel mensen de vraag wat ik hierna ga doen en eerlijk gezegd weet ik dat zelf ook nog niet. Ik heb me eerst gericht op een internationale baan en hoewel ik wat dingen heb lopen is er nog niks concreets. Ik kom in ieder geval weer even terug naar Nederland. Half juni zet ik weer voet op Nederlandse bodem na een welverdiende vakantie..............hahaha
Toen ik wegging had ik Geertje beloofd om aanwezig te zijn op haar afscheid maar helaas heb ik die belofte niet kunnen houden. Ik hoop dat het een mooi feestje is geweest en nu maar genieten van je vrije tijd. Hier gaan mensen na 20 jaar werken met pensioen en als ik ze vertel dat je in Nederland tot je 67ste moet werken dan kijken ze me vreemd aan. Dit zijn voor hun onbegrijpelijke regels want de levensverwachting in Malawi is 39 jaar..............
Ok, ik zit nu in mijn 24ste werkjaar en het pensioen is voor mij nog lang niet in zicht. Tijd dus om naar bed te gaan want morgen om 6 uur gaat de wekker weer.
Liefs,
Rina
Het is nog maar net geleden dat ik een verslag op mijn blog heb gezet maar hier is alweer een impressie van mijn leventje hier. De tijd gaat ontzettend snel en nu het einde in zicht is wil ik zoveel mogelijk in me opnemen. Ik loop de hele dag met mijn fototoestel rond en ik probeer zoveel mogelijk op papier te zetten om niks te vergeten. Als ik terugdenk dan weet ik niet waar de tijd gebleven is. Ik zie mezelf nog op Schiphol staan met de familie en mijn vrienden toen ik met dit grote avontuur begon. Ik had niet kunnen bedenken wat ik allemaal heb meegemaakt en vooral ook geleerd heb.
Ik heb het erg moeilijk gehad maar ook veel hoogtepunten en dat verschilt natuurlijk niets met een leven in Nederland. Ook daar gaat het leven met ups en down. Door omstandigheden ben ik net nog een keer verhuisd en hoewel de reden niet leuk was heb ik ontzettende mazzel met mijn nieuwe woning. Het is,zoals Gerard zou zeggen, “een gouden plakje”. Om jullie jaloers te maken heb ik wat foto’s toegevoegd.........grijns, grijns.
Toen ik aan dit avontuur begon had ik grote idealen maar die ben ik ergens onderweg kwijt geraakt. Dit is een andere cultuur waar niks te vergelijken is met Nederland. Ik heb heel veel dingen opnieuw moeten leren en heb me daarna gericht op positieve ontwikkelingen en kleine overwinningen. De supervisies in het district heb ik altijd het leukst gevonden maar mijn verwachtingen waren niet hoog mede door de moeilijke omstandigheden waarin de HTC counsellors werken.
Vorig jaar hebben we het district in 8 zones verdeeld en daarna 8 HTC counsellors extra getraind om uiteindelijk mijn werk over te nemen. Ik ben nu bezig met mijn afscheidstour waarbij ik de laatste data verzamel, de progressie van de zones vergelijk en natuurlijk om afscheid te nemen van alle counsellors en wat ik zie is ongelooflijk. Er is ontzettend goed gepresteerd in de Quality Assurance en de 8 getrainde counsellors tonen veel meer initiatief dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Ik ben zo ontzettend trots op ze!!!
Het afscheid nemen is soms moeilijk want sommigen zitten met tranen in de ogen wanneer ik ze vertel dat het er nu toch echt op zit. Er was zelfs een counsellor die zei dat hij mijn foto op het afscheidskaartje af zou plakken want anders zou hij zo triest worden elke keer als hij mijn gezicht weer zou zien. Ik vertel iedereen dat ze mijn naam mogen vergeten maar elke keer dat ze mijn gezicht zien dat ze moeten denken aan QC!!!
Ik krijg van veel mensen de vraag wat ik hierna ga doen en eerlijk gezegd weet ik dat zelf ook nog niet. Ik heb me eerst gericht op een internationale baan en hoewel ik wat dingen heb lopen is er nog niks concreets. Ik kom in ieder geval weer even terug naar Nederland. Half juni zet ik weer voet op Nederlandse bodem na een welverdiende vakantie..............hahaha
Toen ik wegging had ik Geertje beloofd om aanwezig te zijn op haar afscheid maar helaas heb ik die belofte niet kunnen houden. Ik hoop dat het een mooi feestje is geweest en nu maar genieten van je vrije tijd. Hier gaan mensen na 20 jaar werken met pensioen en als ik ze vertel dat je in Nederland tot je 67ste moet werken dan kijken ze me vreemd aan. Dit zijn voor hun onbegrijpelijke regels want de levensverwachting in Malawi is 39 jaar..............
Ok, ik zit nu in mijn 24ste werkjaar en het pensioen is voor mij nog lang niet in zicht. Tijd dus om naar bed te gaan want morgen om 6 uur gaat de wekker weer.
Liefs,
Rina
-
28 Maart 2011 - 07:26
Heit En Mem:
Met zo'n mooi huis kun je toch niet vertrekken. Maar zo als altijd komen de leukste dingen op het laatst. We vinden jouw verhalen elke keer prachtig en het maakt ons blij om je opgewektheid daarin te bespeuren.
Liefs en groetjes heit en mem -
28 Maart 2011 - 08:53
Geertje:
Lieve Rina,
Bedankt voor je berichtje en ja ik zal genieten van mijn vrije tijd. het was een geweldig afscheidsfeestje. Het begon 's middags om 17.00uur en om 24.00uur was ik weer thuis met alle goede gaven. Er waren natuurlijk ook weer prachtige liedjes alles in het leeuwarders en Rennie had prachtige foto's geleverd uit haar priveverzameling van onze vakanties en lab., die tussen de liedjes werden vertoond.
Nog een fijne tijd daar en als je terug bent , hoop ik je weer te zien. Moeten we als je tijd hebt wat afspreken.
Rina, sterkte daar met het afscheid nemen en tot in mei.
Groeten , Geertjexxx -
28 Maart 2011 - 10:22
Annemarie:
Hey grote tante van me!
Wat ontzettend gaaf dat je met zulke mooie resultaten je reis daar tot een einde kan brengen. Blijf maar mooi denken aan al het moois dat daar om je heen zit. En hey, niets mis met even de toerist uithangen, je hebt er hard voor gewerkt toch? Mag je ook best even genieten!
Wat een geweldig mooi huisje heb je nu ook zeg, wauw, haha zo zou ik ook wel een paar jaar in Malawi kunnen blijven.
Nieuws vanuit toekomstig laborantenland: Ik ga per september hard aan de slag op de universiteit in Enschede. Wat voor onderzoek ik ga doen is nog onbekend, maar op t moment aas ik op een plekje in een programma dat 'persoonlijke' chemotherapie ontwikkeld. Wel een compleet andere kant van het vak, maar ik ben er stiekem best trots op dat ik er mogelijk een bijdrage aan kan leveren.
Geniet van de tijd daar die je nog hebt, en wie weet tot gauw!
Liefs,
Anne -
28 Maart 2011 - 13:12
Marian:
Wat weer een mooi verhaal. En wat een prachtig uitzicht vanuit jullie casa! Ik kijk er naar uit om samen te gaan eten en borrelen. Geniet nog even en dan tot gauw!
Hug, Marian -
28 Maart 2011 - 17:40
Neeltje:
Hoi Rina, wat is dat toch snel voorbij gegaan die 3 jaar! Heel veel succes en veel plezier die laatste maand op je werk en in je nieuwe huisje. Tot gauw! Groetjes Neeltje -
16 April 2011 - 21:33
Jan Butter.:
afschijd kost heel veel moeite.Nederland komt er aan,een mooi land.(friesland).nou ja,na praten op oerol is natuurlijk ook gezellig. -
17 April 2011 - 20:10
Ellen Alders:
Hoi Rina,
Ik heb weer eens een uurtje door je Blog 'gebladerd', toch wel prachtig om zo dichtbij je te kunnen zijn via dit medium. Voor mij toch allemaal wel heel erg onwerkelijk, maar via je foto's en je verhalen komt het wel dichterbij. Wel prachtig wat je daar allemaal doet. Dan wel prachtig in de breedste zin van het woord. Zoals je zelf zegt veel ups en downs die je goed kunt zien in je foto's,
; wat ik vooral zie ( en hoop dat het zo is!) is een Rina die gelukkig is! Veel plezier nog die laatste maand.
Groetjes,
Ellen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
