Werkbezoek
Door: Rina
Blijf op de hoogte en volg Rina
10 Februari 2009 | Malawi, Rumphi
Monile,
Na 2 heerlijke weken in Nederland ben ik weer neergestreken in Malawi. De kerstdiners, de gastvrijheid van Wia tijdens haar verjaardag en het geslaagde feestje van Gerrit en Cobie hebben me allemaal heel goed gedaan. Tijdens mijn bezoek aan Leeuwarden had ik graag meer mensen willen zien maar voordat ik het wist stond ik alweer op Schiphol om in te checken. Ik wil in ieder geval iedereen bedanken voor de kaartjes en telefoontjes.
De regentijd heeft Malawi erg veranderd. Onderweg naar Rumphi vroeg ik me af of ik wel in het goede land gearriveerd was want het dorre landschap was compleet veranderd in ontelbare kleuren groen. Alles groeit en bloeit en elk stukje grond wordt gebruikt voor het verbouwen van maïs of tabak. Ook onze groentetuin doet het geweldig! met dank aan Cosmas.
De afgelopen tijd heb ik wat meer werkbezoeken afgelegd naar de Health Centres en ik ben 2 dagen op pad geweest met het team voor het trypanosomiasis (slaapziekte) onderzoek dat hier uitgevoerd wordt in samenwerking met het Tropen Instituut Antwerpen.
Het is nog altijd een hele belevenis om op pad te gaan. De wegen zijn er door het regenseizoen niet beter op geworden maar er is zoveel te zien. Er zijn altijd mensen langs de weg. De vrouwen lopen in traditionele kleren met meestal een kind op de rug en ik ben elke keer weer verbaasd wat ze op hun hoofd kunnen dragen. Soms zijn het kleine pakketjes en soms zijn het grote bossen hout maar hun nekspieren zijn dan ook al van jongs af aan getraind. De mannen verplaatsen zich vaker met fiets en zijn meer westers gekleed al zijn de kleren behoorlijk afgedragen (ik ben ook al een paar keer oude PTT-jasjes tegengekomen). Er wordt van alles en nog wat met de fiets vervoerd en dat is behoorlijk zwaar. Je ziet de mannen zwoegend naast de fiets lopen om de heuvel op te komen en daarna rijden ze met gemak de heuvel af maar het blijft oppassen want als fietser (en helemaal als voetganger) hoor je in de berm te rijden als er een auto aankomt ook al is de weg breed genoeg. Dan zijn er natuurlijk nog de kinderen, kippen, geiten en koeien maar met één druk op de claxon schieten ze van de weg af. Nou ja, behalve de koeien dan.
In dit gebied zijn geen verharde wegen en er rijden dan ook geen minibussen. Op de hoofdwegen is nog wat vervoer via pick-ups en anders proberen de mensen een lift te krijgen met al wat er langs rijdt dus soms ook de ambulance. Kunnen ze geen lift krijgen dan zit er niks anders op dan te lopen.
In de afgelegen gebieden reageren de kleine kinderen nog altijd heftig op een blanke. Als we door de dorpen rijden en ze zien me zitten in de ambulance dan beginnen ze enthousiast te zwaaien en te schreeuwen “mzungu”, het Afrikaanse woord voor blanke. Soms voel ik met net de koningin.........hihihi. Als we uitstappen dan word ik echt aangestaard en alleen de dapperste kinderen durven me aan te spreken maar als ik ze dan wat vraag dan zijn ze te verlegen en verbaasd om me te antwoorden. Soms heb ik mijn fotocamera mee en dan wint hun nieuwsgierigheid het van hun verlegenheid.
Deze uitstapjes zijn de hoogtepunten van mijn week. Het is nu malaria seizoen en daardoor behoorlijk druk in het ziekenhuis en het is een verademing om even uit het kleine lab te zijn. De supervisie van de Health Centres (HC) is leuk werk. Meestal gaat het om HIV sneltesten en in sommige HC’s worden ook sputum preparaten gemaakt bij verdenking van tuberculose (TB). In ons district zijn 4 centra uitgekozen waar ze de sputum preparaten zelf moeten beoordelen. Ze hebben de microscoop training vorig jaar al gehad maar de plaatsing van de microscopen is nog steeds niet gebeurd omdat er geen beschikbare ruimte is met elektriciteit.
Unicef heeft vorig jaar 4 Hemocues (Hb meting) gedoneerd maar ook deze liggen nog steeds in Rumphi omdat er een officiële training plaats moet vinden en daar is geen budget voor.
Mijn werk wordt in ieder geval erg gewaardeerd en de heen- en terugreis is puur genieten. Vaak wordt op de weg terug de ambulance volgestouwd met een voorraad hout, houtskool, fruit of een geslachte geit en misschien ligt er bij een volgend ritje weer een patiënt in...........hahaha. Het kan hier allemaal.
Helaas is mijn internet-verbinding de laatste tijd één groot drama. Het kost me de grootste moeite om iets op mijn blog te plaatsen of een email te versturen. Het betekent dus niet dat ik jullie vergeten ben!!!!!!!!!!
Liefs Rina
Na 2 heerlijke weken in Nederland ben ik weer neergestreken in Malawi. De kerstdiners, de gastvrijheid van Wia tijdens haar verjaardag en het geslaagde feestje van Gerrit en Cobie hebben me allemaal heel goed gedaan. Tijdens mijn bezoek aan Leeuwarden had ik graag meer mensen willen zien maar voordat ik het wist stond ik alweer op Schiphol om in te checken. Ik wil in ieder geval iedereen bedanken voor de kaartjes en telefoontjes.
De regentijd heeft Malawi erg veranderd. Onderweg naar Rumphi vroeg ik me af of ik wel in het goede land gearriveerd was want het dorre landschap was compleet veranderd in ontelbare kleuren groen. Alles groeit en bloeit en elk stukje grond wordt gebruikt voor het verbouwen van maïs of tabak. Ook onze groentetuin doet het geweldig! met dank aan Cosmas.
De afgelopen tijd heb ik wat meer werkbezoeken afgelegd naar de Health Centres en ik ben 2 dagen op pad geweest met het team voor het trypanosomiasis (slaapziekte) onderzoek dat hier uitgevoerd wordt in samenwerking met het Tropen Instituut Antwerpen.
Het is nog altijd een hele belevenis om op pad te gaan. De wegen zijn er door het regenseizoen niet beter op geworden maar er is zoveel te zien. Er zijn altijd mensen langs de weg. De vrouwen lopen in traditionele kleren met meestal een kind op de rug en ik ben elke keer weer verbaasd wat ze op hun hoofd kunnen dragen. Soms zijn het kleine pakketjes en soms zijn het grote bossen hout maar hun nekspieren zijn dan ook al van jongs af aan getraind. De mannen verplaatsen zich vaker met fiets en zijn meer westers gekleed al zijn de kleren behoorlijk afgedragen (ik ben ook al een paar keer oude PTT-jasjes tegengekomen). Er wordt van alles en nog wat met de fiets vervoerd en dat is behoorlijk zwaar. Je ziet de mannen zwoegend naast de fiets lopen om de heuvel op te komen en daarna rijden ze met gemak de heuvel af maar het blijft oppassen want als fietser (en helemaal als voetganger) hoor je in de berm te rijden als er een auto aankomt ook al is de weg breed genoeg. Dan zijn er natuurlijk nog de kinderen, kippen, geiten en koeien maar met één druk op de claxon schieten ze van de weg af. Nou ja, behalve de koeien dan.
In dit gebied zijn geen verharde wegen en er rijden dan ook geen minibussen. Op de hoofdwegen is nog wat vervoer via pick-ups en anders proberen de mensen een lift te krijgen met al wat er langs rijdt dus soms ook de ambulance. Kunnen ze geen lift krijgen dan zit er niks anders op dan te lopen.
In de afgelegen gebieden reageren de kleine kinderen nog altijd heftig op een blanke. Als we door de dorpen rijden en ze zien me zitten in de ambulance dan beginnen ze enthousiast te zwaaien en te schreeuwen “mzungu”, het Afrikaanse woord voor blanke. Soms voel ik met net de koningin.........hihihi. Als we uitstappen dan word ik echt aangestaard en alleen de dapperste kinderen durven me aan te spreken maar als ik ze dan wat vraag dan zijn ze te verlegen en verbaasd om me te antwoorden. Soms heb ik mijn fotocamera mee en dan wint hun nieuwsgierigheid het van hun verlegenheid.
Deze uitstapjes zijn de hoogtepunten van mijn week. Het is nu malaria seizoen en daardoor behoorlijk druk in het ziekenhuis en het is een verademing om even uit het kleine lab te zijn. De supervisie van de Health Centres (HC) is leuk werk. Meestal gaat het om HIV sneltesten en in sommige HC’s worden ook sputum preparaten gemaakt bij verdenking van tuberculose (TB). In ons district zijn 4 centra uitgekozen waar ze de sputum preparaten zelf moeten beoordelen. Ze hebben de microscoop training vorig jaar al gehad maar de plaatsing van de microscopen is nog steeds niet gebeurd omdat er geen beschikbare ruimte is met elektriciteit.
Unicef heeft vorig jaar 4 Hemocues (Hb meting) gedoneerd maar ook deze liggen nog steeds in Rumphi omdat er een officiële training plaats moet vinden en daar is geen budget voor.
Mijn werk wordt in ieder geval erg gewaardeerd en de heen- en terugreis is puur genieten. Vaak wordt op de weg terug de ambulance volgestouwd met een voorraad hout, houtskool, fruit of een geslachte geit en misschien ligt er bij een volgend ritje weer een patiënt in...........hahaha. Het kan hier allemaal.
Helaas is mijn internet-verbinding de laatste tijd één groot drama. Het kost me de grootste moeite om iets op mijn blog te plaatsen of een email te versturen. Het betekent dus niet dat ik jullie vergeten ben!!!!!!!!!!
Liefs Rina
-
10 Februari 2009 - 20:34
Bertha:
Hallo Rina,
Leuk weer iets van je te horen. Jammer genoeg heb ik je niet gezien toen je even voor een korte vakantie terug was in Nederland. Diverse verjaardagen en familieverplichtingen maakten het niet mogelijk. Dus nu maar even contact langs deze weg. Nog even, morgen nog, en dan begint mijn vakantie. Skiën in Oostenrijk. Ik heb er zin in, even wat anders dan de natte sneeuw en regen waar we hier royaal op getrakteerd worden. Rina heel veel succes daar met je werk.
groetjes Bertha -
11 Februari 2009 - 11:36
Sanne:
Hallo hallo dokter Rina,
Back to basic dus. Leuk om even weer wat te horen. Je vertelt zo mooi dat het altijd een plezier is je blog te lezen. Ik kan me (bijna) voorstellen hoe het er daar allemaal uitziet. Bijzonder om te lezen dat je als blanke bijna een kermisattractie bent. Maar wel een attractie die veel goed werk doet voor de gemeenschap. Wat moet het soms lastig zijn te weten dat bepaalde voorzieningen er zijn maar geen geld om de mensen erin te trainen. Ik heb echt respect voor je inzet daar.
Het verhaal van de ambulance heeft me wel even doen lachen hier achter de computer. Zie al voor me dat het MCL dit zou doen. Lig je met je hartaanval tussen de resten van geslachte geit. Gelukkig gaat het hier toch een beetje anders :-)
Lieve Rina, maak er wat van.
liefs Sanne -
11 Februari 2009 - 20:10
Nancy:
Mooi om te horen dat je even back naar je roots bent geweest. Grappig hoor om te lezen dat je het leven toch weer snel oppakt he...
Groetjes Nancy -
15 Februari 2009 - 11:45
Izak En Ingrid:
We waren weer even benieuwd hoe het allemaal is. Moet je nagaan dan vorig jaar om deze tijd je druk was met deze keuze en alle voorbereidingen ervan. Nog zo'n tijdsbestek en je moet alweer denken aan de volgende stap. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe je het allemaal diep van binnen ervaart. Zoals gezegd; we houden je nu met kleinere tussenpozen wat meer in de gaten... houden van je en wensen je al het goeds van de wereld.....Veel liefs van ons beiden -
17 Februari 2009 - 19:37
Heit En Mem:
Met plezier je verhaal weer gelezen. We zijn blij dat je het weer met goede moed oppakt.Hou je taai en maak er zoveel mogelijk iets goeds van.
liefs heit en mem
tot bels -
21 Februari 2009 - 13:41
Hallie:
Hoi Rina
Blij te horen dat je het daar weer goed oppakt het zal best wel moeilijk geweest zijn om weer te vertrekken uit Nederland, jammer dat je hier maar zo kort was.
Ik vindt het een hele prestatie wat je allemaal doet en dan ook nog zo ver bij iedereen vandaan.Kom half maart vrij dicht bij je in de buurt, ga nl met Peter en nog 2 vrienden Leeuwarden-Dakar rijden lijkt me wel een hele belevenis door die grote zandbak te crossen.
We gaan met 2 motoren en Peter zijn auto.
Kom je in de zomer ook nog naar Leeuwarden?
Hier gaat alles goed en ook met Nickey.
Nog veel (werk)plezier daar en tot mails of bels.
Groetjes Hallie
ps. kan je mij je afrikaanse mobiele telefoonnr.nog even sturen m'n foon is gecrasht.
-
03 Maart 2009 - 12:05
Tjallie:
Hallo Rina,
Ik geniet van alle verhalen die je schrijft. Dat je in Nederland was geweest wist ik niet, ik werkte op dat moment ook niet volledig. Dan volg je ook niet alles. Hoop voor je dat je in Malawi toch mooie (nuttige)dingen voor de mensen kunt doen. Zie er naar uit weer nieuwe verhalen van je te lezen.
Groetjes Tjallie -
06 Maart 2009 - 19:37
Coby:
Hallo Rina, leuk je verhalen te lezen. Het gaat bij jou op het lab in ieder geval heel anders dan op het KCL. Zeer interessant die uitstapjes van jou. Het is zo zonde dat de apparatuur wel beschikbaar is zoals die microscopen en dat ze dan niet gebruikt kunnen worden. Volgens mij moet je veel improviseren.
Heel veel succes verder en heel veel groeten van Coby
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
