Normaal..........

Monile,

De vele reacties op mijn laatste stukje (HARSTIKKE BEDANKT ALLEMAAL) hebben mijn schrijverstalent gestimuleerd en daarom volgt hier (al)weer een verslag van mijn leventje in Malawi. De vorige keer noemde ik al dat ik me aardig heb aangepast en dat veel dingen voor mij “normaal” zijn geworden terwijl dat in een Nederlandse setting helemaal niet normaal is. Hier volgen wat voorbeelden.

Het openbaar vervoer bestaat uit matola’s, minibussen, taxi’s en coaches. Matola’s zijn pick-ups met in de open laadbak de passagiers, bagage en niet te vergeten de kippen. Dit soort vervoer wordt vaak gebruikt op de zandwegen en is het goedkoopst. Minibussen en gedeelde taxi’s vind je meer op de asfaltwegen. Coaches zijn de bussen op de langere afstanden. De coaches rijden op tijd (+ of – een ½ uur) maar voor vertrek wordt er eerst een verzoek gedaan aan de passagiers of er iemand wil beginnen met een gebed. Na een enthousiast en bevlogen gebed gaan we op weg en wordt het gaspedaal meteen goed ingetrapt. Elke rij heeft 3 en 2 stoelen en in het smalle gangpad zijn de staanplaatsen. Ja, zelfs op nachtritten van meer dan 12 uur heb je mensen die moeten staan en ze betalen dezelfde prijs als iemand die een zitplaats heeft. Tijdens mijn laatste nachtelijke busrit dacht ik dat ik een goede zitplaats had uitgezocht, voorin met lekker veel beenruimte maar de werkelijkheid was iets anders............hahaha. Het was ontzettend druk en hier in Malawi is een bus nooit vol dus het buspersoneel bleef mensen inladen. Naast me in het gangpad stond een “big mama” die haar buik met overdadig Malawiaans vlees op mijn schouder liet rusten en ondertussen moest ik constant zware tassen van mijn benen halen om nog enige ruimte voor mijn lange benen te creëren. Na wat gemopper van mijn kant schoof de big mama een paar centimeter op en kregen mijn benen iets meer ruimte. Feikje weet wel wat voor blik ik ze gegeven heb............hahaha.

In mijn huis heb ik veel “huisdieren” zoals spinnen, kakkerlakken, insecten, gekko’s kameleons en mieren en ik doe geen moeite meer om ze het huis uit te krijgen. Regelmatig heb ik ratten en muizen in huis en die ga ik te lijf met vergif. Deze beestjes vreten alles aan en daardoor vernielen ze veel maar wat veel ernstiger is, ze knabbelen ook aan ons koekjes en snoepjes uit Nederland en dat is onvergeeflijk. Zo nu en dan hebben we een schorpioen in huis en onze laatste bezoeker was een slang en daarbij heb ik de hulp van onze guard ingeroepen. De meeste slangen in Malawi zijn erg giftig en aangezien ik geen ervaring heb met het doden van slangen heb ik dit aan de guard overgelaten. Hij ging de slang met 2 stokken te lijf en nadat hij hem gedood had durfde ik het huis weer in en moest toen natuurlijk een foto maken.

In deze periode hebben veel mensen honger en zijn de omstandigheden zwaar. Het komt dan ook regelmatig voor dat mensen proberen om als patiënt in het ziekenhuis te worden opgenomen. In het ziekenhuis krijgen ze eten en hoewel het niet veel is, is het natuurlijk beter dan niets.

Sinds ik terug ben in Malawi hebben we een brandstof crisis. Het ene moment is er geen benzine te koop maar wel diesel en het andere moment is het net andersom. Het ziekenhuis heeft moeite om de ambulances te laten rijden en ook de generator is regelmatig leeg terwijl we heel veel stroom storingen hebben. In Rumphi hebben we 1 BP station en zodra er een tankwagen binnenkomt haasten mensen zich naar het benzine station om te tanken. Er wordt benzine/diesel voor het ziekenhuis gereserveerd maar helaas is dat niet voldoende. Het vullen van jerrycans is verboden om de handel op de zwarte markt tegen te gaan maar hé dit is Afrika dus...........
De regering negeert de problemen en een of andere functionaris heeft zelfs ontkent dat er een brandstof crisis is met de woorden: “Ga maar op de weg liggen en als je dan overreden wordt dan is er dus geen crisis want er rijden nog steeds auto’s”. Je moet wel gestudeerd hebben om deze logica te begrijpen?????

Helaas is de brandstof crisis niet de enige crisis die het ziekenhuis voor de kiezen krijgt. Er zijn veel dingen niet op voorraad zoals essentiële medicijnen, handschoenen, reagentia en nu watten en gaas. Central Medical Stores (CMS) hoort de ziekenhuizen te bevoorraden maar kunnen door geldgebrek niet de aankopen doen. Zelfs de private sector heeft steeds meer moeilijkheden om deze items aan te schaffen. Het lijkt er op dat het probleem ligt bij de Forex, er zijn geen dollars in het land. Malawi produceert bijna niks zelf en moet alles aankopen in het buitenland maar als er geen dollars voor handen zijn kan er niet gekocht worden. De president van Malawi is op dit moment voorzitter van de Afrikaans Unie en daardoor is hij 2 tot 3x per week op pad met zijn privé jet en waarschijnlijk slurpen die buitenlandse trips alle dollars op. Wie kritiek heeft op de regering wordt ontslagen of komt op een zwarte lijst waardoor het land steeds verder afglijdt. Media wordt gecontroleerd en ondertussen draait de propaganda machine op volle toeren maar worden de problemen steeds groter. Ik ga er maar vanuit dat ze hier geen Nederlandse blogs kunnen lezen...............

Als we een feestje hebben dan wordt er vaak gebarbecued maar hier zijn geen bbq pakketten van AH te koop. In plaats van een kant en klaar pakketje worden dan kippen en/of geiten gekocht en geslacht. Gelukkig zijn er genoeg mensen hier die daar zeer bedreven in zijn en hoef ik het niet zelf te doen maar ik heb mezelf wel beloofd om een kip te slachten voor ik Malawi weer verlaat. Het hoort toch een beetje bij het Afrikaanse avontuur. Ik heb nog 6 maanden de tijd........hahaha.
Soms zie je iemand met een kruiwagen lopen en in die kruiwagen ligt dan een geslachte geit. Je wijst aan welk stuk van de geit je wilt hebben en dat gedeelte wordt afgehakt, in een plastic zakje gedaan en je kan het meenemen. Verser kan je het vlees niet krijgen.

Ondertussen nadert kerst met rasse schreden. Het is nog steeds moeilijk om met 40 °C in de stemming te komen maar ik ga dit weekend de kerstversiering weer ophangen en die prachtige kerstkaart, die mijn moeder gemaakt heeft, krijgt een speciaal plekje.
Tante Fol, Heit, Mem, Tea en Tjalling nog super bedankt voor jullie pakketjes en over mijn gewicht hoeven jullie je geen zorgen meer te maken..............hahaha.

Prettige Feestdagen!

Liefs,

Rina